Nevolje u haustoru: Migracije u grad i kultura stanovanja u Sarajevu 1965.-1984 – Mišo Kapetanović
Izgradnja socijalističke modernosti predviđala je industrijalizaciju i rapidnu urbanizaciju. U ovom procesu, veliki broj seoskog stanovništva je došao u gradove i po prvi put iskusio radikalno drugačiji tip društvenog života. Shodno tomu, jugoslovenska socijalistička društva su zacrtala cilj stambenog zbrinjavanja industrijske radne snage. Samo u Bosni i Hercegovini u periodu od 1965–1975 je izgrađeno oko 60.000 stambenih jedinica u društvenom vlasništvu. Novi život je otvorio prednosti, ali je donio i nevolje, daljih, a bližih komšijskih odnosa. Komunistička partija, kao pokretač i implementator socijalističke modernizacije, se uspostavila kao glavni voditelj ovog procesa. Dok se dosta pažnje posvećuje ulozi partije u procesu na makronivoima, njeno bavljenje problemima svakodnevnice je u drugom planu, naročito u problemima kohezije i integracije seoskog stanovništva u gradovima.
Predavanje ispituje koncept kulture stanovanja, „loših navika“ novopridošlog stanovnistva te legalizacije gradnje u kontekstu modernizacije. Fokusirajući se na štampu, izvještaje gradskih odbora partije, znanstvene izvore, prvenstveno sociologe, rad skicira probleme zajedničkog života i stanovanja u stambenim zgradama u gradu Sarajevu u periodu od 1965. do 1984. Posmatrajući kako se koncept stanarske kulture i nekulture artikulisao u problematici stanovanja poznog i kasnog socijalizma, rad ispituje ko je na sebe preuzimao ulogu kultivatora/civilizatora i kako je stanarska kultura korištena za legitimizaciju kulturalnih hegemonija između modernizatora (građana) i modernizovanih (seljaka-radnika).
Mišo Kapetanović je nerezidencijalni istraživač pri Centru za napredne studije, Sveučilišta u Rijeci. Diplomirao je filozofiju i sociologiju na Univerzitetu u Banjaluci, i završio master studije historiografije i globalnih studija na Univerzitetu u Beču i Univerzitetu u Leipzigu. Doktorirao je iz područja balkanski studiji (kulturalna antropologija i kulturalni studiji) na Univerzitetu u Ljubljani. Njegova disertacija je istraživala vizualnu kulturu suvremene vernakularne gradnje u Bosni i Hercegovini. Pored toga, pisao je o neformalnoj gradnji u Hrvatskoj, povijesti urbanog planiranja u socijalističkoj Jugoslaviji, kućama gastarbajtera i kvir muzičkum iskustvima na Balkanu. Radio je kao istraživač na dokumentiranju ljudskih gubitaka tokom rata 1990-ih u istočnoj Hrvatskoj. Trenutno radi na projektu o reapropriaciji sjećanja i značenja spomenika Korčanica na Grmeču.
